Ik had een cliënt gevraagd zijn creativiteit terug te vinden. In het verleden was hij heel creatief, maar tegenwoordig zat dat goed verstopt. Het helpt wanneer je dat wat in je hoofd zit te visualiseren. Bij de volgende sessie kwam hij met deze tekening en het verhaal wat daarbij hoort. Dank je wel voor het delen!
“Je ziet een afbeelding van een kronkelige weg, waarop een man loopt. De man draagt een rugzak en heeft een stok in zijn linkerhand.
Achter hem zie je links een bos, waarvan de wandelaar de bomen niet meer kon onderscheiden. Dit bos wordt langzaamaan overzichtelijker.
Onderin rechts is een parkeerplaats te zien. Hier staat een trolley geparkeerd op een speciaal ingerichte parkeerplaats. Er zit veel bagage in de trolley. Fijn dat er een plek is waar deze ballast kan staan. Als het moet kan de man terug naar deze plaats om iets op te halen wat hij vergeten is. Doet de man dat niet, dan is dat ook prima. Deze plaats is voor lang-parkeren.
De man loopt. Kijkend naar een vast punt op de horizon, terwijl dat lastig is als de weg steeds weer afbuigt. Hij heeft een stok vast, maar hij leunt er niet echt op. Gelukkig kan de stok wél steun bieden en, als het moet, kan de man met de stok slaan. Misschien is dat soms nodig, om de apen en beren die hij verderop op de weg ziet, op afstand te houden.
Getoeter van een bus in de verte… iemand schreeuwt “dáág!”.
Dat zijn de man zijn ‘ikken’. Crazy is on the bus. Er is een bestuurder nodig die standvastig is en zijn weg weet. Dat is crazy niet. Die mag achterin blijven zitten. Héél soms mag crazy wat zeggen, of een alternatieve route aandragen, maar het moet niet de overhand krijgen.
Het pad blijft kronkelen. De zon schijnt. Rechts is een meer, met een steiger. Om plaats te nemen. Om rust te vinden. Om jezelf terug te trekken en de zon in het water te zien schijnen, ook al blijft deze wel eens achter de wolken verborgen. Als de man zich avontuurlijk voelt kan hij daar in een veilige omgeving op zoek naar avontuur, door een hengel uit te gooien. Maar dat hoeft niet.
De rugzak die de man draagt zijn ‘nare waardevolle dingen’. Ze zijn niet leuk, maar er kan wel een les uit getrokken worden. Deze dingen blijft de man bij zich dragen. Misschien heeft hij er ooit iets aan.
De man, dat ben ik.”
77LeukOpmerking plaatsenDelen
Opmerkingen
Opmerking plaatsen als Inside-Out
